De zonnige afvalberg
Door: MML
Blijf op de hoogte en volg Luc
29 Maart 2015 | Vietnam, Nha Trang
Hoewel Cambodja naast Thailand ligt zijn er toch een aantal verschillen te zien. Wat ons meteen opviel is dat het een grote puinhoop is, mensen gooien overal maar hun afval neer en er zijn weinig vuilnisbakken te vinden. Je wordt bijna gedwongen om zelf ook je afval te laten slingeren. De Cambodjaanse bevolking zit hier totaal niet mee. Wij hebben letterlijk gezien dat een vrouw een vuilniszak uit onze bus gooide. Verder wordt er overal nog volop gebouwd aan de enige weg die er is, om zandwegen om te bouwen tot simpel geasfalteerde wegen. Ook wordt er nog volop gebouwd aan de riolering. Siem Reap ziet er een stuk moderner uit, mede door de grote stroom toeristen die naar Angkor gaan.
Siem Reap
Voordat wij naar de tempels van Angkor wilden gaan hebben wij besloten om eerst het Angkor national museum te bezoeken. In dit museum vind je beelden en voorwerpen die gevonden zijn in de tempels. Dit was mooi om te zien en gaf ons een goed beeld over de geschiedenis van Angkor. Na een aantal uren door het museum te hebben gelopen waren wij klaar voor het echte werk.
Om het mooiste van Angkor in één dag te zien besloten wij om voor een dag een tuktuk driver in te huren. Via onze vriend Google kwamen wij al snel bij een review uit van mensen die net zo origineel waren als wij. Na kort mail contact hadden wij de volgende ochtend om 05:00 uur afgesproken voor ons guesthouse. Vroeg opstaan bevalt ons wel maar daarnaast wilden wij graag de zonsopgang boven Angkor Wat bekijken. Uiteraard waren wij ook hier niet de enige met dit idee, het was nog best lastig om een goed plekje te vinden. Na de indrukwekkende zonsopgang gingen wij direct door naar de volgende tempel. Da, onze tuktuk driver, bracht ons hierna naar een tempel (Bayon) waar op dat moment nog geen mensen waren. Deze tempel is bekend vanwege de vele gezichten op de bouwstenen. Hier zag je duidelijk de verschillen in bouwstijl vergeleken met Angkor Wat. De rest van de dag heeft Da ons meegenomen naar de hoogtepunten van het 300 km2 grootte tempel complex. Hieronder valt de tempel die bekend is van de Tombraider film met Angelina Jolie. Erg gaaf om al die bomen te zien die door de tempel zijn gegroeid in de loop der jaren. Mede dankzij de ervaring van Da hebben wij alles uit deze dag gehaald en is ons beeld over tuktuk drivers weer wat beter geworden. Tuktuk drivers zijn over het algemeen erg opdringerig en proberen je op elke manier op te lichten. Na een korte powernap zijn wij ‘s avonds nog een keer naar de barstreet gegaan. Het bier was hier goedkoop en er waren voldoende backpackers om een feestje mee te vieren. Siem Reap heeft een goede indruk op ons gemaakt en we waren erg benieuwd naar de volgende plaatsen.
Phnom Penh
De volgende dag vertrok onze bus naar de hoofdstad van Cambodja.
Dankzij de Lonely Planet hebben wij al meerdere malen een goed guesthouse gevonden, zo ook de Banana Bar in Phnom Penh. Naast de goede guesthouses in de Lonely Planet staan er ook een aantal onvindbare restaurants op de kaart, die ons al aardig wat calorieen heeft laten verbranden. In Phnom Penh verbleven wij maar twee nachten, dit omdat wij van andere backpackers te horen hebben gekregen dat er veel criminaliteit is. Zo is bij twee mensen die wij tegen kwamen de tas van hun middel gesneden door een langsrijdende scooter. Wij wilden wel graag meer te weten komen over de Cambodiaanse geschiedenis. Daarom zijn wij hier gestopt om de Killing Fields te bekijken. Ook hier hebben wij gebruik gemaakt van een erg vriendelijke tuktuk driver die ons de hele dag meenam voor slechts $15. Deze kwamen wij voor de Banana Bar tegen en wist ons veel te vertellen over de geschiedenis van de rode Khmer. De Rode Khmer, voornamelijk landbouwers, had als doel om een agrarische samenleving te creeren waarbij iedereen gelijk moest zijn. Steden werden hierdoor als slecht bestempeld, de bewoners van deze steden waren voornamelijk artsen, ambtenaren, monniken, militaren en leerkrachten. Deze groepen pasten niet in deze ideologie en werden hierdoor als een gevaar gezien. Zelfs als je een bril droeg of een buitenlands boek in bezit had kon je al opgepakt worden.
Na een ritje van een halfuur met de tuktuk via de sloppenwijken van Phnom Penh, kwamen wij aan bij de Killing Fields. Door middel van een audiotour zijn wij daar rondgeleid, waarbij je de meest gruwelijke verhalen kreeg te horen wat zich tijdens het regiem van de Rode Khmer heeft afgespeeld. Je kan je niet voorstellen dat mensen dit elkaar konden aandoen. Wat op ons de meeste indruk heeft gemaakt is een boom waar tegen baby’s dood geslagen werden voor de ogen van de moeder. Ook zag je op het terrein overal botten en kledingstukken liggen van de slachtoffers. Aan het einde van de audiotour kwam je bij het monument waar schedels van de slachtoffers waren opgestapeld. Deze schedels bevatten een sticker waaraan je kon zien met welk wapen zij vermoord werden en wat voor impact dat op een schedel heeft. Om kogels te besparen werden er slag wapens gebruikt om mensen te vermoorden. Dit vond ‘s nachts plaats en om het geschreeuw voor de andere gevangenen te verbergen werden er communistische liederen afgespeeld. Dit was dus het laatste geluid wat deze mensen hoorden. Het bezoek aan de Killing Fields was schokkend maar dit moet je gezien hebben om de geschiedenis en de huidige achterstallige situatie van het land te begrijpen. Met een raar gevoel gingen wij op weg naar S21. Dit was een school omgebouwd tot een gevangenis. Hier werd de bevolking gemarteld om vervolgens naar de Killing Fields gebracht te worden. Deze dag gaf een goed beeld van de gruwelijke daden die zich 30 jaar geleden hebben afgespeeld.
Sihanoukville
Na Phnom Penh werd het tijd om door te reizen naar het zuiden van Cambodja. Het was een wild busritje, waarbij zelfs de Cambodianen boos werden op de buschaffeur voor zijn rijgedrag. In de badplaats Sihanoukville kan je goed uitgaan en op het strand liggen. Dit was daarom ook een goede plek om Menno zijn 22ste verjaardag te vieren. Dankzij een van de onvindbare restaurants in de Lonely Planet kwamen wij toevallig bij een erg goede Italiaan terecht. Alle Italianen van Sihanoukville waren hier te vinden dus wisten wij dat dit wel goed moest zijn. ‘s Avonds kwamen wij erachter dat de drank nog goedkoper was, zo kon je voor $1 vier bier halen en genieten van de muziek die helaas elke avond precies hetzelfde was. Om Menno te verassen is Matthijs naar de supermarkt gerend om een flesje drank te halen en kon Menno genieten van een gratis romantisch diner, bij, je zal het nooit raden: de Italiaan. De volgende dag was het St. Patrick’s Day, dit is een Ierse feestdag die te vergelijken is met Koningsdag. Via een van de clubs op de barstreet hebben wij kaartjes gekocht voor een pool party bij een villa met uitzicht op de stad. Tijdens St. Patrick’s Day is het een traditie om enigzins vreemde spelletjes met tomaten te spelen. Naast de vele tradities hebben we ons prima vermaakt met de Ieren en Engelsen, die erom bekend staan veel te drinken.
Koh Rong
Met de boot kwamen we aan op Koh Rong, prachtige witte stranden en lekkere fruitshakes. Wij sliepen in een houten hutje op het strand. Hier stonden enkel twee bedden in samen met twee klamboes om ons te beschermen tegen alles behalve muggen, want die sliepen gezellig met ons in de klamboe. Er waren natuurlijk ook voordelen aan het hutje, zo hoorde je de zee terwijl je in bed lag en hoefde je slechts 20 meter te lopen om een duik in de zee te nemen. Dit terwijl je 50 meter moest lopen om naar de WC en de douche te gaan. Het echte camping gevoel was weer terug, je hoefde nog net niet met een WC rol onder je arm naar het toilet.
Het mooiste strand van Koh Rong is Long Beach, dit strand ligt echter aan de andere kant van het eiland. Het strand was te bereiken via een jungle tocht waarbij je met touwen van de rotsen moest afdalen. Hier eenmaal aangekomen zagen wij een prachtig wit strand van wel 5 km lang met nauwelijks mensen. Het zand voelde aan alsof je op sneeuw liep door het knisperende geluid. Je kon hier heerlijk in de ondiepe zee liggen en genieten van de rust en prachtige omgeving. De volgende dag hebben wij een boot tripje gemaakt om weer eens te snorkelen en voor het eerst ons eigen avondeten uit zee te vissen. Toen het begon te schemeren gingen wij met de boot terug, onderweg zijn wij midden op zee gestopt voor een bijzonder verschijnsel. Hier kon je namelijk plankton zien, wat groen oplichtte wanneer je door het water bewoog. Ons avontuur op Koh Rong en in Cambodja eindigde bij de skybar waar je een mooi uitzicht had over het eiland.
Inmiddels zijn we al een week in Vietnam, in ons volgende blog zullen wij onze ervaringen in dit land uitgebreid met jullie delen.
Siem Reap
Voordat wij naar de tempels van Angkor wilden gaan hebben wij besloten om eerst het Angkor national museum te bezoeken. In dit museum vind je beelden en voorwerpen die gevonden zijn in de tempels. Dit was mooi om te zien en gaf ons een goed beeld over de geschiedenis van Angkor. Na een aantal uren door het museum te hebben gelopen waren wij klaar voor het echte werk.
Om het mooiste van Angkor in één dag te zien besloten wij om voor een dag een tuktuk driver in te huren. Via onze vriend Google kwamen wij al snel bij een review uit van mensen die net zo origineel waren als wij. Na kort mail contact hadden wij de volgende ochtend om 05:00 uur afgesproken voor ons guesthouse. Vroeg opstaan bevalt ons wel maar daarnaast wilden wij graag de zonsopgang boven Angkor Wat bekijken. Uiteraard waren wij ook hier niet de enige met dit idee, het was nog best lastig om een goed plekje te vinden. Na de indrukwekkende zonsopgang gingen wij direct door naar de volgende tempel. Da, onze tuktuk driver, bracht ons hierna naar een tempel (Bayon) waar op dat moment nog geen mensen waren. Deze tempel is bekend vanwege de vele gezichten op de bouwstenen. Hier zag je duidelijk de verschillen in bouwstijl vergeleken met Angkor Wat. De rest van de dag heeft Da ons meegenomen naar de hoogtepunten van het 300 km2 grootte tempel complex. Hieronder valt de tempel die bekend is van de Tombraider film met Angelina Jolie. Erg gaaf om al die bomen te zien die door de tempel zijn gegroeid in de loop der jaren. Mede dankzij de ervaring van Da hebben wij alles uit deze dag gehaald en is ons beeld over tuktuk drivers weer wat beter geworden. Tuktuk drivers zijn over het algemeen erg opdringerig en proberen je op elke manier op te lichten. Na een korte powernap zijn wij ‘s avonds nog een keer naar de barstreet gegaan. Het bier was hier goedkoop en er waren voldoende backpackers om een feestje mee te vieren. Siem Reap heeft een goede indruk op ons gemaakt en we waren erg benieuwd naar de volgende plaatsen.
Phnom Penh
De volgende dag vertrok onze bus naar de hoofdstad van Cambodja.
Dankzij de Lonely Planet hebben wij al meerdere malen een goed guesthouse gevonden, zo ook de Banana Bar in Phnom Penh. Naast de goede guesthouses in de Lonely Planet staan er ook een aantal onvindbare restaurants op de kaart, die ons al aardig wat calorieen heeft laten verbranden. In Phnom Penh verbleven wij maar twee nachten, dit omdat wij van andere backpackers te horen hebben gekregen dat er veel criminaliteit is. Zo is bij twee mensen die wij tegen kwamen de tas van hun middel gesneden door een langsrijdende scooter. Wij wilden wel graag meer te weten komen over de Cambodiaanse geschiedenis. Daarom zijn wij hier gestopt om de Killing Fields te bekijken. Ook hier hebben wij gebruik gemaakt van een erg vriendelijke tuktuk driver die ons de hele dag meenam voor slechts $15. Deze kwamen wij voor de Banana Bar tegen en wist ons veel te vertellen over de geschiedenis van de rode Khmer. De Rode Khmer, voornamelijk landbouwers, had als doel om een agrarische samenleving te creeren waarbij iedereen gelijk moest zijn. Steden werden hierdoor als slecht bestempeld, de bewoners van deze steden waren voornamelijk artsen, ambtenaren, monniken, militaren en leerkrachten. Deze groepen pasten niet in deze ideologie en werden hierdoor als een gevaar gezien. Zelfs als je een bril droeg of een buitenlands boek in bezit had kon je al opgepakt worden.
Na een ritje van een halfuur met de tuktuk via de sloppenwijken van Phnom Penh, kwamen wij aan bij de Killing Fields. Door middel van een audiotour zijn wij daar rondgeleid, waarbij je de meest gruwelijke verhalen kreeg te horen wat zich tijdens het regiem van de Rode Khmer heeft afgespeeld. Je kan je niet voorstellen dat mensen dit elkaar konden aandoen. Wat op ons de meeste indruk heeft gemaakt is een boom waar tegen baby’s dood geslagen werden voor de ogen van de moeder. Ook zag je op het terrein overal botten en kledingstukken liggen van de slachtoffers. Aan het einde van de audiotour kwam je bij het monument waar schedels van de slachtoffers waren opgestapeld. Deze schedels bevatten een sticker waaraan je kon zien met welk wapen zij vermoord werden en wat voor impact dat op een schedel heeft. Om kogels te besparen werden er slag wapens gebruikt om mensen te vermoorden. Dit vond ‘s nachts plaats en om het geschreeuw voor de andere gevangenen te verbergen werden er communistische liederen afgespeeld. Dit was dus het laatste geluid wat deze mensen hoorden. Het bezoek aan de Killing Fields was schokkend maar dit moet je gezien hebben om de geschiedenis en de huidige achterstallige situatie van het land te begrijpen. Met een raar gevoel gingen wij op weg naar S21. Dit was een school omgebouwd tot een gevangenis. Hier werd de bevolking gemarteld om vervolgens naar de Killing Fields gebracht te worden. Deze dag gaf een goed beeld van de gruwelijke daden die zich 30 jaar geleden hebben afgespeeld.
Sihanoukville
Na Phnom Penh werd het tijd om door te reizen naar het zuiden van Cambodja. Het was een wild busritje, waarbij zelfs de Cambodianen boos werden op de buschaffeur voor zijn rijgedrag. In de badplaats Sihanoukville kan je goed uitgaan en op het strand liggen. Dit was daarom ook een goede plek om Menno zijn 22ste verjaardag te vieren. Dankzij een van de onvindbare restaurants in de Lonely Planet kwamen wij toevallig bij een erg goede Italiaan terecht. Alle Italianen van Sihanoukville waren hier te vinden dus wisten wij dat dit wel goed moest zijn. ‘s Avonds kwamen wij erachter dat de drank nog goedkoper was, zo kon je voor $1 vier bier halen en genieten van de muziek die helaas elke avond precies hetzelfde was. Om Menno te verassen is Matthijs naar de supermarkt gerend om een flesje drank te halen en kon Menno genieten van een gratis romantisch diner, bij, je zal het nooit raden: de Italiaan. De volgende dag was het St. Patrick’s Day, dit is een Ierse feestdag die te vergelijken is met Koningsdag. Via een van de clubs op de barstreet hebben wij kaartjes gekocht voor een pool party bij een villa met uitzicht op de stad. Tijdens St. Patrick’s Day is het een traditie om enigzins vreemde spelletjes met tomaten te spelen. Naast de vele tradities hebben we ons prima vermaakt met de Ieren en Engelsen, die erom bekend staan veel te drinken.
Koh Rong
Met de boot kwamen we aan op Koh Rong, prachtige witte stranden en lekkere fruitshakes. Wij sliepen in een houten hutje op het strand. Hier stonden enkel twee bedden in samen met twee klamboes om ons te beschermen tegen alles behalve muggen, want die sliepen gezellig met ons in de klamboe. Er waren natuurlijk ook voordelen aan het hutje, zo hoorde je de zee terwijl je in bed lag en hoefde je slechts 20 meter te lopen om een duik in de zee te nemen. Dit terwijl je 50 meter moest lopen om naar de WC en de douche te gaan. Het echte camping gevoel was weer terug, je hoefde nog net niet met een WC rol onder je arm naar het toilet.
Het mooiste strand van Koh Rong is Long Beach, dit strand ligt echter aan de andere kant van het eiland. Het strand was te bereiken via een jungle tocht waarbij je met touwen van de rotsen moest afdalen. Hier eenmaal aangekomen zagen wij een prachtig wit strand van wel 5 km lang met nauwelijks mensen. Het zand voelde aan alsof je op sneeuw liep door het knisperende geluid. Je kon hier heerlijk in de ondiepe zee liggen en genieten van de rust en prachtige omgeving. De volgende dag hebben wij een boot tripje gemaakt om weer eens te snorkelen en voor het eerst ons eigen avondeten uit zee te vissen. Toen het begon te schemeren gingen wij met de boot terug, onderweg zijn wij midden op zee gestopt voor een bijzonder verschijnsel. Hier kon je namelijk plankton zien, wat groen oplichtte wanneer je door het water bewoog. Ons avontuur op Koh Rong en in Cambodja eindigde bij de skybar waar je een mooi uitzicht had over het eiland.
Inmiddels zijn we al een week in Vietnam, in ons volgende blog zullen wij onze ervaringen in dit land uitgebreid met jullie delen.
-
29 Maart 2015 - 12:27
Peter Broos:
Hallo jongens
Wederom een mooi verhaal met ook forse tegenstellingen. Het lijken mij allemaal ongelooflijke ervaringen. Geniet en hou jullie oren en ogen wijdopen.
Groet, -
29 Maart 2015 - 12:56
Annemarie Hogeman:
Indrukwekkend verslag weer. Gruwelijk wat er zich allemaal heeft afgespeeld daar. Het staat wel in schril contrast met andere dingen die jullie ook meemaken.
Nu zitten jullie al weer in Vietnam wat een stuk relaxter is naar ik begrijp. Veel plezier met jullie verdere reis. -
29 Maart 2015 - 17:06
Marion Cikot:
Hallo mannen,
Ben echt onder de indruk van dit empathisch mooi geschreven verslag van jullie ervaringen in Cambodja. Idd grote tegenstellingen die jullie meemaken. Jullie zullen langzaam maar zeker een iets ander beeld van de wereld krijgen. Lees ook hoe zorgvuldig jullie om blijven gaan met de reis risico's en "het lot niet tarten".
Doet een ouder heeeel goed :-))
Dank jullie wel voor de moeite die jullie je troosten ons deelgenoot te maken langs deze weg en de mooie foto's.
Big hug,
-
29 Maart 2015 - 18:06
Astrid Cikot:
Wooooow! -
29 Maart 2015 - 19:41
Jolanda De Rooij:
Wat hebben jullie weer veel meegemaakt en wat kunnen jullie het leuk vertellen. Ik ben wel verbaasd
dat de oude vertrouwde Lonely Planet nog gebruikt wordt. Een heleboel jaren geleden was dat ook onze
reis bijbel. Zo zie je maar weer dat goede dingen niet verdwijnen al zullen jullie nu meer via internet vinden. Matthijs ik vond je foto met geweer ook erg indrukwekkend hoor. Geniet nog maar van de rest van jullie reis en veel plezier.
Groetjes Jolanda -
30 Maart 2015 - 09:41
Margriet Lohuis:
Mooi verslag weer en erg indrukwekkend wat jullie meemaken heel veel plezier nog -
31 Maart 2015 - 10:00
Petra En Michael Visser:
Wat een leuk verslag weer! Jullie schrijven erg leuk.
Veel meegemaakt weer en heel veel gezien. Voor ons erg leuk om te lezen omdat we er ook geweest zijn en daarom zo herkenbaar is.
Killing fields en S21 zijn inderdaad indrukwekkend en niet voor te stellen dat dit zich allemaal vrij recent heeft afgespeelt.
Erg leuk dat jullie dit verslag maken.
Veel plezier in Vietnam!
groeten,
petra en michael
-
05 April 2015 - 16:58
Oma Cikot:
Lieve Luc,
Het is vandaag Pasen,Astrid is hier nadat we bij familie Koetsveld na de kerk ,lunchen! Gezellig allemaal
aanwezig,nu is het 4 uur en Astrid heeft computer gereed gemaakt en ik ga tikken! Allereerst Luc,hartelijk
dank voor je brief,geweldig dat je daar de tijd voor me neemt en je schrijft echt gezellig,hulde!
Hoor van Mama altijd wat de skype van jou vertelt,zodat ik aardig op de hoogte ben hoe jij het maakt.
Jouw kaart (Ha Long Bay) is bijzonder,vandaar dat het een van de natuurwonderen van Vietnam is en daar ga je heen of je bent er al,dat wordt natuurlijk fantastisch,zo'n omgeving Luc, ik gun het jou van harte!
Wat zul je veel te vertellen hebben als je thuis komt,maar dat duurt nog wel even!! Heerlijk dat je zoveel
met je vrienden mag genieten van je dagen,elke dag weer en de mensen ook vriendelijk zijn,dat is deel
van de reis. Mama was zo nu en dan ongerust,dat begrijp ik best!! maar nu is dat minder geworden en kan ze het los laten,zo als men dat dan zegt !!
Lieve Luc,ik wens je en je vrienden mooie,veilige dagen die jullie nog voor de boeg hebben en dat zijn er
nog aardig wat! Geniet ervan veel groeten en liefs
van Oma ! -
14 April 2015 - 12:38
Oma Cikot:
Hallo Luc,
Het is 14 april,12 uur en las nog even je brief ,met de leuke inhoud,en nu ben je dus in de mooie natuur
Ha Long Bay!! Ik ben zo blij dat je met je vrienden kunt genieten van de natuurwonderen van Vietnam.
Wat zul je veel te vertellen hebben bij al die indrukken,die je dagelijks mee maakt en reken maar dat wij
een en al oor hebben! Laat me ook weten,hoe lekker eten je mag verorberen,kunnen we "Vietnam"in
Bussum aan de bak gaan!
Het thuisfront houdt me op de hoogte als er nieuws is,kom niks te kort,Luc!
Ik wens jullie nog fijne vakantie, niet te warm en hartelijke groeten
Oma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
